Merhaba,

Şuan her kime sesleniyorsam, kime dokunuyorsa yazdıklarım birçok ortak noktada buluşacağız. Hoş geldin!

Yıllarca kalem tuttu elim, sayfalar harcadım. Yeri geldi içimin derinliklerini açtım, yeri geldi resimlerle süsledim kağıtları… İçime sinmeyen hiçbir işi paylaşmadım. Zaten beğenmediğim çalışmalarımı da hep yarım bıraktım.

Çok sevdiğim bir arkadaşım vardı, (belki daha birçok yazımda yer alacak, hayatımda gerçekten çok büyük dersler almama yardımı dokunan bir arkadaşımdı.) ona doğum gününde bir hediye hazırlamak istemiş ve ikimizin bir fotoğrafını çizerek hediye etmiştim. Şuan o resme ulaşamayacağım için daha sonrasında yazdığım ve her okuyuşumda bir daha böylesini yazamam dediğim bir yazımı paylaşacağım seninle;

“Keşfedilmemiş kelimelere dokunmak istiyorum, hali hazırda söylenmeyi bekleyen yığınla cümlenin içinde.
Nefes alıyorum suyun en derinlerinde ve gök başıma iniyor.
Bir yerlerde yaşanacak saatlerin hiç yaşanmadan sararması umut kırıyor günden güne.
Ve biliyorum umutsuzluğun en büyük dostum olduğunu,
Bilerek yaşıyorum.”

Noktayı koymak gibi bir his bırakıyor bende, sanki son yazımmış gibi, bir daha böylesini yazamazmışım gibi… Ama bak yine yazıyorum, devam ediyorum. En zor anımda bu son olacak dediğim her olay gibi bu da devam ediyor işte. Doğru zamanı yakaladığımda daha iyisini yazacağımı da biliyorum elbette.

Şimdi yeni bir işin başındayım, küçük korkularım var tabii ama başaracağım! Bu blogda sana değerli olduğunu hissettirecek, sende olan değeri artıracak ve kendini geliştirmeni sağlayacak yazılar paylaşmaya çalışacağım. Yeri gelecek tükeneceğim ve benim de sana ihtiyacım olacak. Ne kadar uzağımda olursan ol hissettiklerimizle, duygularımızla birbirimize yakın kalacağız.

Bak mesela hiç unutmam, lisede bir İngilizce hocamız vardı. Aynı zamanda sınıfımızın da danışman hocasıydı. 9. Sınıfın sonunda alan seçmeye gelince iş MF seçmek istediğimi söyledim, fizikten 19 aldığım halde sayısal istiyordum ve hocam da buna karşı çıkmıştı. Dilimin yatkın olduğunu YD seçmemin daha yararlı olacağını söyledi. Konuşmanın bir yerinde çok büyük bir hata yapmıştı hocam. “Yapamazsın…” demişti. Üzerinden tam 6 yıl geçti, şuan Makine Mühendisliği son sınıf öğrencisiyim. Her dersim fizikle ilişkili. Hayatımın her anında, bu mesleği icra ettiğim her günümde fizik hayatımda olacak. Yaptım!

Ben yaptıysam sende yaparsın, içinde ufacık bir ışık gör yeter.