Dertler Derya Olmuş…
Merhaba iç dökmeli yazılar, merhaba yeni sayfa ve merhaba yazılarımı okuyan güzel insan!
İşin içine burçları, gezegenleri, enerjiye dair yazılmış yüzlerce kelimeyi karıştırarak iç bunalmama bir kulp takabilirdim ama sebep sadece dört duvar. Şu dört duvar artık beni deli ediyor… Halimde olmayanın halimden anlamayacağı bir giriş yaptığım için kendimi tebrik ederek konuya girmek istiyorum.
Geçtiğimiz kapanma döneminin tamamını evde geçirdim, evet tamamını! Markete bile gitmedim. Market görünümlü gezmelere bile çıkmadım. (Yalan olmasın sadece Hıdırellez gecesi iki güzel dilek gömeyim diye çıktım, onu da sabah almaya çıkmadım. Hoş, almak gerekiyor mu o da tartışılır ama… Maksimum 5 dakika çıktım yani.) Koskoca 3 hafta boyunca ne yaptın derseniz; bolca çalıştım, bir de kafayı sıyırmamak için kitaplara verdim kendimi. Umarım bir dahaki kapanma döneminde ben muaf tutulurum. Çünkü görüyorum ki hepiniz dışardasınız ?
Bu yazıyı yazma amacım biraz içimi dökmek, çokça sizinle hasret gidermek. Benim siteye sırt döndüğüm süreçte siz her gün siteye girerek hayırsızlığımı yüzüme vurdunuz, onun da farkındayım ve her birinize çok teşekkür ediyorum. Benim “ay yok olmuyor” dediğim anlarda çok güzel destek oluyorsunuz bana, hadi artık dön biz bekliyoruz diyorsunuz resmen. Bari yorum yazın da yazılara, azcık sohbet edelim.
Asıl noktaya gelecek olursak, belli dönemlerin hayatlarımızda başka bir kapı açtığı aşikâr. Bugün hayalini kurduğum 3 yıl sonraki yaşantım ise umarım beklediğim gibi gelir. Çünkü kesinlikle 3 yıl önce böyle bir yaşamın hayalini kurmadım, kuramazdım. Maskelere, ailemin koymadığı eve giriş saatlerini devletin “Ezan okundu, hadi içeri cnm” der gibi koymasına, haftasonu gezmelerinin, şu güzelim yaşımın elimden alınmasına isyanım var! Lütfen eski günlere dönelim… Eğer dönersek ilk 5 ay otobüsteki ter kokusundan şikayet etmeyeceğim söz.
Biraz işin ciddiyetini ele alacak olursak, bugünlerimize muhtaç kalmadığımız, geçmişin güzelliğiyle şükrederek geçireceğimiz günleri iple çekiyorum. Ne geldiyse başımıza elimizdekinin kıymetini bilmemekten geldi. Lütfen bu yazıdan sonra yaşadığınız her günün, her güzel zamanın, sağlığınızın, varlığınızın, hayatınızdaki güzel insanların varlığının kıymetini bilmeye özen gösterin.
Kendinize çok ama çok dikkat edin, sağlıcakla kalın ❤️